چت روم

فارس: سردار حسين ساجدي‌نيا گفت: ديروز مورد خاصي در تهران گزارش نشد، 91 نفر عنوان مظنون در اين ارتباط دستگير و به مراجع قضايي معرفي شدند.

وي اظهار داشت: در روز 22 خرداد خسارتي به شهر وارد نشد، نيروهاي پليس روز گذشته در سطح شهر حضور داشتند، اما مورد خاص يا درگيري را شاهد نبوديم. 

پنهان نیوز:به گفته وزیر بهداشت دولت میرحسین، "به دلیل تفکر جناحی آقای نخست‌وزیر با دستور وی، وزرا تمامی گزارشات خود را به آقای هاشمی ارائه می‌دادند و اگر قرار بود مطالبی خارج از هیأت دولت منتقل شود تنها مرجع، رئیس مجلس وقت، آقای هاشمی رفسنجانی بود."

رسانه‌های رژیم صهیونیستی که ملاحظات رسانه‌های غربی را رعایت نمی‌کنند، با اذعان بی‌پرده به شکست جریان فتنه تصریح کردند: خیابان‌های تهران دیروز شنبه روز آرام و عادی خود را پشت سر گذاشت.

چند روز بعد از آنکه مهدی کروبی اعلام کرد به دلیل اعتراضاتی که علیه او وجود دارد، حتی نمی‌تواند بر سر مزار پدرش هم حاضر شود، حضور او در مراسم ختم پدر رئیس دفترش در شهر قم، باعث اعتراض شدید قمی ها و تلاش کروبی برای فرار شد.

مساله حجاب در ايران هيچ گاه به حاشيه نرفته و هر ساله با آغاز فصل گرما به يکي از داغ ترين مباحث روز تبديل مي شود.   

اين روزها با فرارسيدن فصل تابستان و تشديد وضعيت پوشش نامناسب برخي از افراد در تهران و ساير شهرهاي بزرگ ايران، حالت مشابهي را نيز در لبنان شاهد هستيم که شايد به نوعي مقايسه مساله پوشش در ايران و لبنان ، نتايج مثمرثمري را به دنبال داشته باشد چراکه برخلاف تصوير نادرستي که از مساله حجاب در ايران بر اثر پخش برخي فيلم ها ايجاد شده، حجاب در لبنان هم امري جالب و هم مساله اي قابل تامل است.

در لبنان آمار رسمي درخصوص نسبت ميان مسلمانان و مسيحيان وجود ندارد اما بر اساس آخرين برآوردها، 60 درصد از جمعيت لبنان مسلمانند که نوع پوشش مسلمانان و مسيحيت و حتي بين شيعيان و اهل سنت در نوع خود جالب توجه و داراي تفاوت هاي آشکاري است.

البته بخشي از جمعيت لبنان را هم پيروان آيين دروز تشکيل مي دهند که اين افراد هرچند حجاب اسلامي مخصوص مسلمانان را ندارند اما بر اساس آيين خود ، لباس هايي گشاد با رنگ تيره مي پوشند و حجب و حياي خاصي دارند.

 ** پوشش مسيحيان
مسيحيان لبنان را اکثرا مارونيي تشکيل مي دهند و در عين حال بخشي از آنان نيز ارتدوکس و تعدادي هم کاتوليک هستند.
تمامي اين افراد قاعدتا قايل به حجاب به مفهوم اسلامي آن نيستند اما نکته جالب توجه آنکه به خاطر ريشه عربي و ساليان متمادي همزيستي با مسلمانان حتي برخي از مسيحيان سنتي لبنان داراي حجابي مشابه حجاب اسلامي هستند؛ اما بخش عمده مسيحيان اين کشور، در نوع پوشش خود به علت رفت و آمدهاي مکرربه غرب، تحت تاثير آنان هستند.
بخش عمده پوشش زننده در لبنان را بايد متعلق به توريست هاي مختلفي دانست که تعدادشان هم معمولا در اين کشور بديل شرايط اقليمي و آب و هوايي لبنان و جاذبه هاي گردشگري کم نيست.
در ايران هم اقليت هاي مذهبي ، به احترام قوانين و هنجارهاي اجتماعي مسلمانان و ايرانيان، معمولا از پوشش هاي مقبولي استفاده مي کنند و سعي دارند حتي المقدور در مجامع عمومي هم که شده اين هنجارها را رعايت کنند.

** پوشش مسلمانان
شيعيان لبنان غالبا حجاب را رعايت مي کنند ولي بانوان سني مذهب همگي قائل به حجاب اسلامي نيستند و دربرخي از خانواده ها مي توان مشاهده کرد که مثلا مادر و دختري داراي حجاب اند ولي درهمان خانواده دختر ديگري حجاب اسلامي ندارد ولي برغم عدم پوشش موي سردر برخي از اين افراد، غالب اين افراد از پوشيدن لباس هاي زننده خودداري مي کنند. نکته جالب آنکه تعدادي از افراد اهل سنت بر اساس فتاوي اخير حجاب را تنها در زمان نماز خواندن واجب مي دانند.
بانوان اهل سنت اکثرا روسري سفيد مي پوشند و افراد مذهبي تر آنان مانتوهاي بلند با عنوان لباس شرعي به تن مي کنند .
تيپ مدرن تر اين افراد از بلوزهاي بلند و شلوار استفاده مي کنند اما جالب آنکه آرايش صورت در زنان ولو از قشر مدرن و تحصيل کرده حتي ميان افراد با قيد و بند کمتر مذهبي و يا مسيحيان ، در خارج از خانه به ندرت ديده مي شود.
در ايران وضع حجاب اهل سنت بيشتر تابع رسومات و هنجارهاي محلي است تا مسائل ديني و مثلا زنان در کردستان يا آذربايجان غربي يا در سيستان، بيشتر از پوشش محلي استفاده مي کنند و درعين رعايت مسائل شرعي ، پايبندي و تبعيت خاصي از رسوم دارند.

** پوشش شيعيان لبنان
بانوان شيعي لبنان به دليل سکونت در جنوب و آب و هواي مرطوب و مناسب اين منطقه ظاهر مناسب تري از بانوان پيرو سايراديان ومذاهب لبناني دارند و جالب آنکه به همان نسبت هم حجاب پوشيده تري نسبت به ساير بانوان لبناني دارند.
وضع حجاب اکثر شيعيان لبناني با محجبه هاي اهل سنت تفاوت چنداني ندارد با اين فرق که شيعيان غالبا از رنگ هاي شادتر ومتنوع تري استفاده مي کنند.
ا لبته اخيرا روند رو به رشدي براي پوشيدن چادر در لبنان آغاز شده به نحوي که به مناسبت ميلاد حضرت زينب (س) در مراسمي 2000 بانوي شيعي داوطلب برسرکردن چادر که در لبنان از آن به عنوان "عباي لبناني" ياد مي کنند، شدند.
هرچند که پوشش چادر در لبنان ، الگويي کاملا ايراني به شمار مي رود اما اين پوشش رو به گسترش که شباهت بسياري به چادر ملي در ايران دارد، وقار و سنگيني خاصي به زنان لبناني داده به نحوي که هر روز بر تعداد استفاده کنندگان از اين پوشش بويژه در نسل جوان افزوده مي شود.
اما بافت سنتي و حجاب اصلي شيعيان روسري هاي بسيار بلند با مانتوهاي گشاد است که معمولا رنگ آنان با هم ست مي شود. بلوزدامن پوشش ديگري است که در ميان شيعيان تقريبا مرسوم است.
نکته جالب توجه آنکه در تمامي انواع حجاب هاي سنتي و مدرن لبناني حتي افرادي که تنها بلوز و شلوار مي پوشند، رعايت حجاب به نحوي است که حتي يک تار موي بانوان هم قابل مشاهده نسيت.

** فرجام سخن
مسلمانان لبنان که سال هاي سال است در کنار نه تنها مسيحيان بلکه توريست هاي سواحل لبنان به زندگي پرداخته اند برغم برخي تاثير پذيري ها، خوشبختانه توانسته اند بيشتر برقشرغيرهم نوع خود تاثيرگذار باشند تا تاثيرپذير و اقليت مسيحي يا افرادي که قائل به ججاب نيستند کاملا به افراد مجحبه احترام گذاشته وحتي هنجارهاي آنها را در مناطق مشترک حتي المقدور رعايت مي کنند؛ برخلاف اقليت بدحجابي که در ايران خود را قشر مدرن و متجدد مي خوانند ونه تنها به مباني ديني بلکه به فرهنگ و هنجار نياکان خود هم احترام نگذاشته و به نوعي سعي در خودنمايي درعرصه هاي عمومي دارند.؛ اين افراد در ايران برخلاف لبنان هيچ احترامي براي قشر متدين و اکثريت محجبه کشور قائل نيستند.

نکته ديگر مساله غيرتعمدي عدم دقت بسياري از بانوان ايراني در رعايت حجابشان مي باشد؛ امري که همانطور که گفته شد در لبنان مشاهده نمي شود و درصورت ادامه اين وضعيت در ايران بايد جدي تر بدان انديشيد.

آمدیم تشریف نداشتید...!

از طرف جلبک های عزیز از تمام عزیزانی که تو خیابونها منتظر بودند عذر خواهی می کنم و خسته نباشید می گم...

پنهان نیوز : برنامه هسته‌ای را متوقف نمی‌کند اما شاید به اپوزیسیون روحیه بدهد و موسوی و کروبی فاتحه فتنه را خواندند اخبار ویژه امروز روزنامه کیهان را تشکیل می‌دهد.

"شیرین عبادی " در مصاحبه‌ای با روزنامه ایندیپندنت چاپ انگلیس اعتراف کرد که امید به ادامه جنبش سبز از بین رفته است.

به گزارش فارس، روزنامه ایندیپندنت در آستانه اولین سالگرد انتخابات ریاست جمهوری ایران در مطلبی به واکاوی انتخابات پرداخت و به نقل از "کاترین باتلر " نوشت که جنبش سبز در این انتخابات شکست خورد.

در بخشی از این گزارش، "شیرین عبادی " در مصاحبه ای با این روزنامه اعلام کرده است که دوازده ماه پس از انتخابات جنبش سبز اگر از پا در نیامده باشد، بسیار ضعیف شده است.

وی تأکید کرده است که امید به ادامه جنبش سبز از بین رفته است.
همچنین روزنامه گاردین چاپ انگلیس نیز در گزارشی به ضعیف شدن توان سران جنبش سبز اعتراف کرده است.

این روزنامه لغو برنامه تجمع در سالگرد انتخابات را یک عقب نشینی جدی برای جنبش سبز محسوب کرده است.

پایگاه اینترنتی شبکه تلویزیونی بی‌بی‌سی فارسی طبق معمول و بر اساس مشی ضدایرانی این رسانه انگلیسی،‌ تلاش کرد هرطور که ممکن است از ۲۲ خرداد ۸۹، خبر درگیری،‌ زد و خورد و جاروجنجال را از ایران برای مخاطبان زودباور خود ارسال کند و برای این کار،‌ حاضر شد از هر نوع اقدام حرفه‌ای هم عبور کند.

این رسانه بدون استناد به منبعی موثق و صرفاً به نقل از کاراکترهایی که آنها را "شاهدان عینی" خواند تلاش کرد وضعیت تهران را بحرانی جلوه دهد و این در حالی بود که خبرگزاری‌های مختلف خارجی، اوضاع در تهران را عادی گزارش می‌کردند.

این پایگاه اینترنتی در گزارش خود آورده است: گزارش‌ها و مشاهدات "شاهدان عینی" از تهران حاکی از بروز درگیری‌های پراکنده در این شهر است و پلیس از بازداشت عده‌ای از معترضان خبر می‌دهد‏.‏ 

این شبکه تلویزیونی در ادامه گزارش خود باز هم به نقل از یک شاهد عینی، از درگیری در خیابان‌های مختلف و درگیری میان معترضان و ماموران حکومتی خبر داده است.

بی‌بی‌سی در ادامه پا را فراتر نهاده و از نوع برخورد ماموران با دانشجویان در داخل محوطه دانشگاه -باز هم به نقل از شاهدان عینی- خبر می‌دهد.

این شبکه تلویزیونی در ادامه با ابراز ناخشنودی از عدم درگیری واقعی در تهران به نقل از یک شاهد عینی دیگر، خبر از حضور ماموران امنیتی و آمبولانس در خیابان‌ها داده اما اذعان کرده که هنوز هیچ درگیری دیده نمی‌شود.

بی‌بی سی در پایان گزارش خود و در حالی که از ابتدای گزارش تلاش کرده خواننده را کاملاً در جو ساختگی شاهدان عینی خود گرفتار کند، این بار برای مستند کردن گزارش خود ناچار به نقل از خبرگزاری آسوشیتدپرس در تهران اذعان کرده است که با وجود پایان یافتن ساعت کار ادارات و شرکت‌ها، فضای خیابان‌های مرکزی پایتخت ایران تا حدودی تنش‌آلود بوده اما هیچ اعتراض یا درگیری مشاهده نشده است‏.

سال گذشته، پس از راهپیمائی 13 آبان و تلاش بخشی از هواداران موسوی در به حاشیه بردن آن، سبزهای خارج‌نشین، این چنین نوشتند:

در حالیکه اوباما و دیگر رهبران غربی در انتظار پاسخ رژیم ایران به مذاکرات ژنو بی تابی میکنند، و در حالیکه سران جمهوری اسلامی با بی اعتنائی به 9 ماه دوستی و حسن نیت اوباما، حتی زحمت پاسخ کتبی به پیشنهاد آنان را نیز به خود نمی دهند، مردم ایران بار دیگر به خیابان ها آمدند و به روشن ترین شکل از اوباما خواستند تا بین آنان و سران رژیم یکی را انتخاب کند. مردم فریاد میزدند: “اوباما، اوباما – یا با اونا – یا با ما”

و اکنون پس از گذشت ماه‌ها این آرزوی آشوب‌گران 13 آبان به نتیجه رسیده است: اوباما به زعم خود برای حاکم کردن اقلیتی از ایرانیان که «مردم» می‌داند، دست به اقدام قاطعی زد و در آستانۀ 22 خرداد، تحریم جدیدی را به کشور تحمیل کرد تا به زعم خود، راه مبارزه را برای گروه‌هائی که او «معترض» می‌خواند باز کرده، هم دولت را تضعیف کند و هم بهانه‌ای برای انتقاد از نظام به دست سبزها بدهد.

اکنون باید از موسوی پرسید که منافع ملی در نزد «مردم خداجوی» چه جایگاهی دارد که بی‌محابا آن را پیش پای آمریکائی‌ها قربانی می‌کنند؟ آیا او هنوز هم این آشوب‌گران حامی خود را حق‌جوی می‌داند؟

آیا هنوز موسوی به منافع ملی کشور فکر می‌کند و آن را ارجح می‌داند؟ این‌ها همه سؤال‌های بی‌پاسخی است که سبزها و شخص موسوی به جای پاسخ دادن به آن، ترجیح می‌دهند به اتهام‌زنی‌هایشان ادامه بدهند تا این سؤالات در میان هیاهو گم شود.

با یاری خدا، این تحریم‌ها هم مانند تحریم‌های گذشته پشت سر خواهیم گذاشت و آمریکا به اهدافش نخواهد رسید و ان شاء ا... از حمایت از جنبش سیاه که در اصطلاح «سبز» ‌می‌خوانندش، طرفی نخواهد بست. اما باید بدانند که روسیاهی به ذغال خواهد ماند و مردم ما فراموش نخواهند کرد که چه کسانی اوباما را به تقابل با کشور فرا خواندند و چه کسانی با تهمت‌های دروغ به نظام اسلامی و دعوت به آشوب آرزوهای بر باد رفتۀ آمریکا و اسرائیل را دوباره زنده کردند.

در ادامه پست های مربوط به آیت الله منتظری ،به صحبت های بعد انتخابات ایشون میرسیم و پاسخ آقای خاتمی به ایشون...

(به نظرم عکس قشنگی اومد ،اینو گذاشتم ،شاید به نوعی ثبت اتفاقات رو نشون میده،هر اتفاقی خوب یا بد....)

حدوداً پنج ماه پس از انتخابات رياست جمهوري(انگار دقیقا 23 آبان سال 76 بوده)، آقای منتظری طي يك سخنراني جنجال برانگيز به رهبري نظام حمله کرد و تفسیر عجیب و غریبی از اصل ولایت فقیه انجام دادند و اول ولايت فقيه را به وكالت فقيه تنزّل دادند آنگاه در بخش بعدي وكالت فقيه را به نظارت تنزل دادند.البته ایشون در موارد متعدد صحبت کردند از جلمه اشكال تراشي هاي بي اساس در خصوص مسافرت هاي رهبري به نقاط مختلف كشور، حمله به نهادهاي تحت رهبر، نظير: شوراي نگهبان، ائمه جمعه، ضرورت اعلميت رهبري نظام اسلامي و اشكال تراشي نسبت به مسأله مرجعيت ايشان، از محورهاي اصلي سخنان آقاي منتظري در آن روز بود. اما بدتر از همه اين ها، تلاش ايشان براي ايجاد رويارويي بين مقام رهبری و رئیس جمهور وقت، سيد محمد خاتمي بود.

صحبت های آقای منتظری:

«ولايت فقيه مثل ولايت اميرالمومنين (ع) بايد نظارت بر كشور داشته باشد، نظارت بر احزاب داشته باشد، نظارت بر دولت داشته باشد، اما نه اين كه در همه جا دخالت كند، در جمهوري اسلامي، دولت بايد مستقل باشد، يعني دولتي كه بتواند كار بكند. من يكي از اشكالاتم به آقاي رئيس جمهوري آقاي خاتمي واقعاً اين است، من پيغام هم دادم نمي دانم به ايشان گفته اند يا نه، البته ايشان با من ارتباطي ندارند، اما من اول كه انتخاب شدند برايشان پيام دادم، بعد هم به ايشان پيام (شفاهي) دادم كه اين طور كه پيش مي رويد نمي توانيد كار كنيد، يك نفر رئيس دولت اگر وزرايش و استاندارهايش، با او هماهنگ نباشند، يك قدم نمي تواند بردارد؟ من پيغام دادم كه من اگر جاي شما بودم مي رفتم پيش رهبر و مي گفتم شما مقامت محفوظ، احترامت محفوظ، ولي 22 ميليون مردم به من رأي دادند، به من هم كه رأي دادند اين 22 ميليون، همه مي دانستند كه رهبر كشور به كسي ديگر نظر دارد. دفترشان و خودشان و همه، شخص ديگري را تاييد مي كردند. 22 ميليون آمدند به ايشان رأي دادند، معنايش اين است كه ما آن تشكيلات را قبول نداريم. رأي اين 22 ميليون معنايش اين است كه ما آن را كه شما مي گوييد قبول نداريم. ايشان قاعده اش اين بود مي رفت پيش مقام رهبري و مي گفت شما احترامت محفوظ، 22 ميليون به من رأي دادند، از من انتظارات دارند و اگر بنا بشود كه بخواهيد در وزراي من و در استاندارهاي من دخالت بكنيد و افرادي را به من تحميل كنيد، من نمي توانم كار بكنم. بنابراين من ضمن تشكر از مردم استعفا مي دهم، به مردم مي گويم، ايهاالناس مي خواهند در كار من دخالت كنند. قاعده اين بود كه به اين صورت عمل نمايد. . .»

از اولين شخصيت هايي كه مقابل اين صحبت ها ايستاد، شخص رئيس جمهور، آقاي سيدمحمد خاتمي بود. ايشان اندكي پس از اظهارات آقاي منتظري، با انجام مصاحبه اي با واحد مركزي خبر، هر گونه تلاش براي تضعيف اصل محوري ولايت فقيه را تقبيح و آن را مخالفت با اصل نظام و مقابله با قانون اساسي و در نتيجه مقابله با خواست و اراده ملت ارزيابي كردند و فرمودند:

«. . . دفاع از قانون يعني دفاع از ولايت فقيه. ولايت فقيه ديگر به عنوان يك نظريه فقهي در كنار نظرات ديگر نيست. اصل نظام هست و در قانون اساسي ما هم آمده و مخالفت با آن هم مخالفت با نظام است.
اگر طرفدار مردميم، در اين قانون اساسي حقوق مردم به رسميت شناخته شده و اين قدر ظرفيت در اين قانون اساسي هست كه واقعاً البته با حفظ معيارهاي ارزشي خودمان. بسياري از معيارهايي كه بشر امروزي هم از نظر آزادي ها و تفكر و تعقل و خردورزي مي خواهد، در قانون اساسي ما زمينه هاي رشد و پرورش هست. اگر كساني طرفدار ايرانند، دوستدار ايران و سربلندي ايرانند، در متن يك نظام تعريف شده است كه ما مي توانيم ايران را بسازيم و طبعاً تمام كساني كه قانون اساسي ما را قبول دارند شهروند جمهوري اسلامي اند و آزادي هاي خودشان را دارند. البته اختلاف نظر هست، آنوقت ما بايد ياد بگيريم كه اختلاف نظر را با دعوا نمي توانيم حل كنيم، با تبادل نظر، با رأي. . . ولي قانون را مي پذيرند. هميشه بايد مصالح كلي نظام را در نظر بگيريم. من معتقدم كه همه مان بايد حرمت اصول و معيارها را حفظ كنيم كه از جمله آن سه اصل است كه بايد باشد، اتحاد هست، پيشرفت هست، خود اسلام است و به نقش تاريخي كه داشته و نقشي كه امروز دارد»

البته امکان داره سوالاتی در مورد صحبت های آقای منتظری به وجود بیاد ،دوستان اگه یه کم صبر کنند تو پست های بعد جواب تک تک مراجع و بزرگان حوزه ،در پاسخ به این صحبت ها رو منتشر می کنم.مثلا یکی از شبهات تنزل مقام ولایت فقیه به مقام نظارته که به تفضیل در جواب آیت الله جوادی آملی پاسخ داده میشه...

یا مسئله اعلم بودن و مرجعیت آقا...

1- حضرت روح الله نه تنها برای مردم مسلمان ایران، بلکه برای تمامی مسلمانان و آزادیخواهان جهان همچون پدر و مراد و رهبر بوده است. لذاست که بیراه نگفته ایم که بگوییم جوانان انقلابی امروز فرزندان معنوی روح الله هستند . فرزند روح الله بودن یعنی پایبند به راه و آرمان‌های او بودن.

2- فرزند نسبی روح الله بودن گرچه می تواند مایه مباهات برای شخصی باشد، چرا که توانسته است از نزدیک از وجود حضرتش بهره بگیرد، ولی هیچ دلیلی بر بی اشکال و بی عیب بودن نیست. سید حسین خمینی، فرزند شهید سید مصطفی خمینی، گرچه فرزند نسبی روح الله بود ولی توسط خود روح الله طرد شد.

3- سید حسن خمینی در طول سال 88 در آزمایشی بزرگ قرار گرفت که متاسفانه نتوانست از آن سربلند بیرون بیاید. گرچه در حوادث تلخی چون روز قدس، اهانت به عکس امام و روز عاشورا انتظار می رفت که از میراث حضرت امام دفاع کند و در مقابل فتنه گران بایستد ولی سکوتش افکار عمومی را با این سؤال مواجه کرد که مگر چه رابطه ای بین فتنه گران و او وجود دارد که حاضر نیست در مقابل فتنه گران موضع گیری کند.

کاش سید حسن سکوت خودش را ادامه می داد ولی انتشار عکس هایی از او در کنار سران فتنه که به تصریح رهبر انقلاب از کشتی نظام خارج شده اند، مردم، عاشقان روح الله، را سخت ناراحت کرد که چرا سید حسن اینچنین به آرمان‌های امام پشت می کند؟

4- در تاریخ کم نداشته ایم فرزندان بزرگانی که راهی را خلاف پدرانشان در پیش گرفتند و در مقابل حق ایستادند. داستان از قابیل شروع می شود و به پسر نوح می رسد. در انقلاب اسلامی هم اوایل انقلاب فرزندانی از روحانیون طراز اول انقلاب بخاطر خیانت اعدام شدند. هیچ عقل و منطقی قبول نمی کند که فضیلت های پدر باعث مصونیت پسر از خطا باشد.

5- مردم برای سید حسن احترام قائل بوده اند، همان طوری که در بیست سال گذشته نشان داده اند، ولی همین مردم که بصیرت‌شان در سال 88 از بعضی خواص هم بیشتر بود، در خرداد 89 به سید حسن گفتند که ما وصایای امام و حاج احمد آقا را فراموش نکرده ایم. شعار "وصیت حاج احمد، پیروی از ولایت" و "نواده روح الله، سید حسن نصرالله" تذکری به سید حسن خمینی بود که بداند تا زمانی که در خط ولایت و رهبری که همان خط امام است باشد، برای مردم محترم است؛ همان طور که در بیست سال گذشته مورد احترام بوده است ولی اگر روزی مسیری به جز این راه را انتخاب کند، آن‌وقت فرزندان معنوی روح الله هستند که در مقابل فرزند نسبی او موضع گیری می کنند.

6- سید حسن اگر می خواست، می توانست با محکوم کردن سران فتنه در سخنرانی 14 خرداد، اعتماد دوباره مردم را به خود جلب کند که دیگر نه در جهت اعتراض به او، بلکه در جهت تایید او شعار دهند. ولی این سئوال پیش می آید که مگر چه منفعت مشترکی بین او و سران فتنه وجود دارد که حاضر نیست کوچکترین موضعی بگیرد.

سید حسن خطاب به مردم معترض گفت که هنوز بیست سال بیشتر نگذشته است و البته درست هم گفت. هنوز بیست سال بیشتر از رحلت جانگدازش نگذشته است که او وصیت های امام و پدرش را به فراموشی سپرده است.

7- رسانه ها و خواص دوپهلو به مانند یک سال گذشته سیاست یکی به نعل و یکی به میخ را در پیش گرفته اند و با آب و تاب شعار روشنگرایانه مردم را اهانت به یادگار امام و امام معرفی می کنند. جای سئوال اینجاست در طی یک سالی که فتنه گران به هر شکل ممکن به امام و آرمان‌های امام توهین می کردند و سید حسن سکوت کرده بود، چرا ساکت بودند و به نوه نسبی امام نمی گفتند که چرا ساکت نشسته است؟ توهین واقعی به امام آن زمانی است که عده ای به میراث واقعی آن پیر جمارانی چون، ولایت فقیه و روز قدس و...، توهین می‌کردند و آنها سر در سوراخی فرو برده بودند و با سکوت خود فتنه گران را یاری می دادند.

8- چه جای گله به مردم به خاطر جلوگیری از سخنرانی سید حسن، که آنچه در حرم امام (ره) اتفاق افتاد نتیجه منطقی عملکرد دوپهلوي او در فتنه 88 بود.

این بار پاسخ آیت الله مشکینی به آقای منتظری...

«تحريك كردن رئيس جمهوري به اين نحو عليه رهبري كه بيست ميليون، بيست و دو ميليون به شما راي دادند، شما بگوييد كه آقا من اين قدر راي دارم در برابر شما، تو نمي گذاري من كار كنم، اين شما و اين رياست جمهوري، نمي گذارند وزراي من كار كنند، من هم خداحافظ، مردم! اين آقا نمي گذارد من كار كنم، خداحافظ، اين تحريك بزرگي است، اين ضايع كردن انقلاب است، اين خراب كردن انقلاب است، اين صحيح نيست والله اين در مملكت مفسده است. . . به هر حال ما راضي نبوديم ايشان چنين چيزي بگويد، خودش را اين جور ساقط كند. . . اين همه ضرر به خودش و به مملكت و انقلاب بزند. من نمي دانم اين فكر را خودش در خانه توليد كرد و زائيد و اخبار كرد يا نه، گاهگاهي يك دست هاي مرموز كثيفي وارد حوزه مي شود، با جيب خالي وارد حوزه مي شوند با جيب پر از حوزه بيرون مي آيند، شايد از همين راه باشد، علم ندارم ولي احتمال خيلي قوي مي دهم كه اين جور باشد. . .

اين آقايي كه اين صحبت ها را كرده است و اين جو ناسالم را ايجاد كرده است و تقريباً در داخل و خارج صداهاي دشمنان به خوشحالي بلند شده است و ناراحتي براي دوستان انقلاب ايجاد كرده است. اين آقا با اين فضلش يك عيب داشت و اين عيب، او را در تمام جهات ساقط كرد. همه كمالاتش تحت الشعاع اين عيب قرار گرفت. من مشكوكات را نمي گويم، معلومات قطعي را برايتان مي گويم، يك عيب كه تمام محسناتش را در زير چتر قرار داد، اين بود كه از روز اول فكرش دست يك عده معدود ناصالح افتاد. اصلاً اين آقا را قبضه كردند و نتوانست از اين قبضه بيرون بيايد. . .
قبل از آنكه مهدي هاشمي اعدام بشود، چندين بار پيش او رفتم و گفتم آقا! آخر اين كيست؟ چرا اين همه از اين شخص تعريف مي كني؟ چرا اين همه دنبال او هستي؟ جنايت هاي او را مي خواني و مي بيني كه چه گفته است و در افغانستان چه كرده است، هر چه گفتم، گفت (اين عبارت ايشان است): من به مهدي هاشمي ايمان دارم. من هم ناچار بلند شدم و رفتم. من آنجا رفته بودم و دل برده بودم كه دل پيدا كنم، ايشان گفت: من به او ايمان دارم. در اين مدت در قبضه ديگران بود و ائمه جمعه را در سميناري هر سال آنجا مي آوردند، بيت ايشان در دست اطرافيانش وسيله اي براي قدرت ايشان، علم ايشان، اجتهاد ايشان شده بود، وسيله اي براي پياده كردن يك هدف هاي انحرافي كه امام مي دانست، يك عده معدودي مي دانستند كه آخرش چه چيز است كه اگر ادامه پيدا مي كرد، رئيس جمهوري ما مهدي هاشمي بود و خود او را هم، بعد از اينكه به هدف مي رسيدند نابود مي كرد. . .

حضرت آيت الله مشكيني همچنين در خطبه هاي نماز جمعه مورخ 7 آذر 1376 در خصوص اين بخش از سخنان تحريك آميز آقاي منتظري فرمودند:

«اين سخنراني بسيار بد بود. به صلاح نظام، انقلاب و وجود آن شخص نبود. در اين سخنراني رعايت نزاكت هم نشده بود، اين سخنراني مفسده دار بود كه هيچ رعايت مسايل اخلاقي هم در آن نشده بود. . . در اين سخنراني به ائمه جمعه كشور توهين شده بود و ائمه جمعه حقوق بگير عنوان شده بودند. . . در اين سخنراني رياست جمهوري مورد تحريك قرار گرفته بود. آيا تحريك نمودن نهاد رياست جمهوري درست است؟ آيا اين دعوت به افساد نيست؟ اين مسأله، بسيار زننده است در عين حال بسيار مسأله مهمي است كه مطرح شده است. من نمي دانم چرا اين مسايل مطرح شده است. . . تمام مسايل علمي مطرح شده در اين سخنراني ناتمام است. . . ما هيچ اشكالي را در رهبري نظام نمي بينيم. » ( آيت الله مشكيني، خطبه هاي نماز جمعه، 7 آذر 1376).

  حضرت آيت الله مشكيني نيز در پاسخ به شبهه اعلميت چنين فرمودند:

«اعلميت بر دو نوع است، اعلميت گاهي در مسايل علمي است، گاهي در مسايل ولايتي است كه اين دو با هم فرق دارند. . . در رهبري، آنكه ولي امر مسلمين است اعلميت تركيبيه مورد نظر است. يعني ولي فقيه بايد علاوه بر اجتهاد، مدير و مدبر و داراي بينش سياسي باشد. مجموع مسايل مطرح شده را كه در نظر بگيريم، اعلميت را به وجود مي آورد. عقل هم در رهبريت اين مجموع را در نظر دارد. . . اگر كسي برخي از اين شرايط را نداشته باشد نمي تواند رهبر و ولي فقيه باشد، شما نمي توانيد در اين مسأله خدشه كنيد، مسأله اعلميت در رهبري با مرجعيت فرق دارد. . . »

نظر حضرت آيت الله شيخ علي مشكيني، عضو جامعه مدرسين و رئيس سابق مجلس خبرگان رهبري درباره مقام فقاهت و اجتهاد آیت الله خامنه ای...

«بسم الله الرحمن الرحيم بعد الحمدالله و الصلاه و السلام علي رسوله و آله توضيح اينكه حضرت مستطاب آيت الله حاج سيدعلي خامنه اي (مد ظله العالي) واجد مقام فقاهت و اجتهاد و قدرت استنباط احكام شرعيه كه تصدي مقام معظم رهبري بدان نيازمند است، مي باشند. چنانچه معظم له حائز ساير شرايط ولايت امت و رهبري جامعه مسلمين نيز بنحو اوفي مي باشند و اين امر را خبرگان محترم رهبري از روي درايت و اطلاع خود و استفاده از بيانات و تأييدات رهبر عظيم الشأن راحل امام خميني قدس الله سره در مواقع متعدده، تأييد و تصويب نموده اند و لذا براي همه مسلمين جهان اعم از سني و شيعه و بويژه روحانيت محترم و علمأ عظام، فرقين ايدهم الله تعالي، و بر همه كسانيكه علاقه به دوام انقلاب اسلامي ايران و نفوذ و گسترش اسلام در جهان دارند و طالب امتثال اقيموا الدين و لا تتفرقوا هستند و ميل به تحقق ليظهره علي الدين كله دارند واجد مؤكد شرعي و عقلي است معظم له را به فقاهت و ولايت امر مسلمين بشناسند و بپذيرند. توفيق همه پيروان قرآن مجيد و مصلين الي القبله را از حضرت حق جل و علا خواستارم. والسلام علينا و علي عبادالله الصالحين - 15/5/1369 علي مشكيني، 14/1/1411»

توهمات آقای چند زنه!

متن خبر سایت جرس:

درآمد جدید بسيجیان در دولت کریمه 

جرس: شنیده های خبرنگاران جرس از نقاط مختلف کشور حاکی است که اعضای بسیج به وبلاگ نویسی تشویق سازماني شده اند. برای هر پست وبلاگ در مدح "آقا" (یعنی آقای خامنه ای)* و دفاع از "رئیس جمهور مردمی" (یعنی محمود احمدی نژاد) حداقل شصت هزار تومان به اعضای بسیج پرداخت می شود.

با این اقدام، هر بسيجی وبلاگ نویس ماهي یک ميلیون و هشت هزار تومان کسب می کند که با توجه به خط فقر در ایران بسیار جذاب است.

بسیاری بر این باورند که دستمزد برای وبلاگ نویسی صد شرف به دستمزد برای کتک زدن به مردم دارد که بیت المال بي حساب و کتاب در این امور خرج می کند.

با این حساب تا الان ۵ میلیون کاسبیم. به نظرم هنوز آقای مهاجرانی چند زنه دولت کریمه را نشناخته. قیمتی که داده اند احتمالا مربوط به دوران اصلاحات است و نمی دانند احمدی نژاد آب از دستش نمی چکد.

شما آقای بهاالله در همان لندن به در یوزگی انگلیسی بپردازید ما در همین ایران خودمان در حمایت از آقایمان و انقلابمان وبلاگ می زنیم و مطلب می نویسیم و کیک و ساندیس نظام را می خوریم و افتخار هم می کنیم.

الحق که خدواند دشمنان این نظام را از احمق ها آفریده!

 دو چيز انتها ندارد ....

حماقت انسانها و پهنه کهکشانها !!!که البته در مورد کهکشانها مطمئن نيستم !

آلبرت انشتين

این خبر هم از بالاترین:

شهاب اسفندیاری


واقعه‌ی روز جمعه ١۴ خرداد ١٣٨٩ در حرم امام خمینی (ره) اهمیت فوق العاده‌ای در تاریخ انقلاب اسلامی خواهد یافت. انسان آرزو می‌کند ای‌کاش این واقعه در روز دیگری اتفاق می افتاد تا مناسبت آن در تقویم با سالروز رحلت حضرت امام (ره) تقارن پیدا نمی‌کرد.
 
 همان‌طور که انسان آرزو می‌کند که ای‌کاش مکان این واقعه نیز در حرم حضرت امام نبود تا مبادا برخی، خاصه آنها که مبادی آداب‌اند و اهل احتیاط، آنرا نقض ادب حضور در حریم حرم آن بزرگمرد تاریخ معاصر قلمداد کنند. البته واضح است که هیاهوی پوچ و «وا خمینی!» برخی سیاست‌بازان در این میان اعتباری ندارد و مدنظر نویسنده نیست.
 
 اما در اینکه اصل این واقعه بالاخره باید روزی و جایی اتفاق می‌افتاد هیچ تردیدی نیست. تو گویی که جبری تاریخی و تقدیری اجتماعی در کار بود. این عقده‌ی فروخورده بالاخره باید جایی باز می‌شد. همان طور که عقده‌های فروخورده‌ی دیگری نیز در سال گذشته در جاهای دیگری گشوده شد. اصولا عقده‌های متراکم اجتماعی نمی‌توانند فرجامی جز گشوده شدن، هرچند به شیوه های مختلف، داشته باشند. نه صرفا بدین جهت که التهاب جامعه آرام گیرد، بلکه بدین رو که دیده شوند و فهمیده شوند و درس شوند و عبرت. اصلا حسن نظام‌های مردمسالار این است که امکاناتی  فراهم می‌آورند که این عقده‌ها با هزینه‌های کمتری گشوده شوند. اینکه برخی با تحلیل های «ساندیسی» و «اتوبوسی» – که ماهیتی جز گوسفند انگاری انسانها ندارند – به دنبال نسبت دادن واقعه‌ی ١۴ خرداد ١٣٨٩ به این شخص یا آن شخص برآمده‌اند، جز خنده بر نمی‌انگیزد.
 
١۴ خرداد ١٣٨٩را در تقویم سیاسی ایران باید رسما روز پایان دوران آقازاده‌ها دانست. «آقازاده» کسی است که موقعیت و وزن اجتماعی، سیاسی یا اقتصادی او بیش از آن که مرهون شایستگی و تلاش و مجاهدت خودش باشد، مدیون نام پدرش (یا جدش) است. وجود آقازاده‌ها در محیط هر جامعه‌ای امری اجتناب ناپذیر است. مشکل زمانی است که در میدان سیاست و اقتصاد و فرهنگ آقازاده‌ها حاشیه‌ی امن یا امتیاز ویژه داشته باشند. چهره‌ی پریشان و مضطر و مستأصل حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی در روز ١۴ خرداد ١٣٨٩ اگرچه تأثرآور و ترحم انگیز بود، اما نویدبخش پایان یک دوران بود. دوران جدید البته مدتها است که آغاز شده است، اما گویی پایان دوران قدیم به یک حادثه‌ی بزرگ نیاز داشت تا در کتاب های تاریخ ثبت شود.
 
  یک وجه بزرگی این حادثه این بود که برای کسی رخ داد که او را می‌توان بزرگِ آقازادگان این ملک و دیار دانست. اما وجه دیگر این حادثه ی تاریخی به ماهیت تصویری آن بازمی‌گشت و اینکه به صورت زنده و در برابر دیدگان میلیونها ایرانی در سراسر جهان اتفاق افتاد. البته در عصر حاضر - که عصر سیطره‌ی تصویر بر همه‌ی ساحات زندگی بشر است – بسیاری از وقایع مهم تاریخی از ماهیت قوی تصویری برخوردار بوده‌اند، خصوصا آنها که نماد پایان و یا آغاز دورانی محسوب شده‌اند. فروپاشی دیوار برلین را به خاطر بیاورید، یا حمله به برج های مرکز تجارت جهانی در نیویورک.
 
١۴ خرداد ١٣٨٩ پایان یک دوره ی نامیمون در تاریخ انقلاب اسلامی بود. دورانی که در آن افرادی به صرف اینکه آقازاده بودند از یک حاشیه‌ی امن در حوزه ی سیاست و یا اقتصاد برخوردار می‌شدند. حاشیه امنی که آنها را نه تنها از تیغ قانون بلکه از تازیانه‌ی نقد مردم نیز مصون نگه می‌داشت. در یک نظام مردمسالار دینی نمی‌شود کسی تمام قد در شدیدترین صحنه‌های نبرد عرصه‌ی سیاست وارد شود، با یک طرف دعوا در عروسی و عزا عکس یادگاری بگیرد، و آنگاه انتظار داشته باشد که قبه‌ی نور بماند و از گل نازک‌تر نشود. در کارزار سیاست چنین نظامی، نمی‌توان بر تخت نرم مخلمل نشست و بر بالش پر قو تکیه زد و صرفا برای ملت مشتاق دست تکان داد. اول شرط ورود در این عالم این است که در قبال آنچه انجام می‌دهی و می‌گویی مسؤولیت بپذیری و پای عواقبش بایستی. ولو بلغ ما بلغ. چه فرزند یک آهنگر باشی و چه فرزند یک مرجع تقلید. اگر تا چندی پیش برخی آقازاده‌های عالم سیاست از این قاعده مستثناء بوده‌اند، به گمانم مردم در حوادث سالهای اخیر به همه‌ی آنها نشان دادند که «شترسواری دولا دولا نمی شود.» نتیجه‌ی طبیعی خوردن خربزه‌ی سیاست در یک نظام مردمسالار این است که پای لرز آن بنشینی. چه آقازاده باشی و چه نباشی.
 
 در یک نظام مردمسالار هر آقازاده‌ای برای ورود به گود سیاست باید لخت شود و قبای آقازادگی را دم درب ورود بیاویزد. اگر چنین نکرد و خواست همچنان از حاشیه‌ی امن آقازادگی در میدان سیاست سود بجوید، آنگاه روزی ناخواسته از رخت آقازادگی بیرون کشیده خواهد شد. به گمان من بهت و حیرت حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی در روز ١۴ خرداد ١٣٨٩ ناشی از این بود که ایشان ناگهان خود را، در میان خیل آن جمعیت عظیم، عریان از قبای آقازادگی یافت. اگر سخن شان را نیمه تمام گذاشتند، بدین جهت بود که نمی‌خواستند بیش از این در آن وضعیت دیده شوند. شاید در همان لحظه دریافتند که ایشان نیز در میدان سیاست مثل بقیه آدم‌ها هستند. ایشان نیز می‌بایست پیِ شعار مخالف و طعن منتقد و بدگویی و ناسزای دشمن را به تن خویش بمالد. البته اگر همچنان بخواهد آن گونه در عالم سیاست ورود کند که در یک سال گذشته کرده است.
 
 از انسان باهوشی همچون ایشان انتظار می رفت که این نکته را در همان روزها و هفته‌های پس از انتخابات ١٣٨٨ دریافته باشند. حتما آن شب‌ها از پشت بام خانه‌های شمال تهران برخی شعارهای تند به گوش ایشان رسیده است. نمی‌دانیم در آن ایام ایشان چه احساسی داشتند. از سکوت‌شان که چیز زیادی نمی‌شد فهمید. اما ظاهرا درس آن ایام را خوب فرا نگرفته بودند که در روز ١۴ خرداد ١٣٨٩ چنین رنگ از رخسارشان پریده بود. شعار مخالف شنیدن در عالم سیاست که سهل است. بزرگانی همچون امام خمینی و آیت الله خامنه‌ای آن روز که قدم در عالم مبارزه گذاشتند پای تبعید و زندان هم ایستادند. اگر جناب سید حسن خمینی مرد این میدان هستند، بسم الله. اگر نیستند همان بهتر که اندازه نگه دارند و در کار تنظیم و نشر آثار امام (ره) باشند که البته در جای خود کار بسیار بسیار مهمی است.
 
١۴ خرداد ١٣٨٩ درسی بزرگ برای همه آقازادگان این مرز و بوم داشت. از این روز به بعد هر آقازاده‌ای، آنگاه که بخواهد در عالم سیاست و یا اقتصاد، دست از پا خطا کند، و یا پا از گلیم خویش فراتر نهد، تصویر مضطر و مبهوت حجت الاسلام سید حسن خمینی را به یاد خواهد آورد. ستون فقرات‌اش تیر خواهد کشید.  مو بر اندام‌اش سیخ خواهد شد. و این البته که دستاورد مبارکی است برای نظام مردمسالاری دینی.
 
بی جهت نیست که حتی برخی آقازاده های «اصولگرا» نیز در این میان کاسه‌ی داغ تر از آش شده و جیغ بنفش می‌کشند. آن ها خوب فهمیده‌اند که دورانی که می‌شد در عالم سیاست نانِ نامِ پدر را بخوری و بر صدر هر مجلسی نشینی، دیگر به پایان رسیده است. و این تازه مرحله‌ای است از مراحل تکامل نظام مردمسالاری دینی.
 

دکتر علي مطهري از جمله معدود اصولگراياني است که پروژه «نه احمدي‌نژاد» را همراهي مي‌کرد و براي رأي نياوردن احمدي‌نژاد تلاش و کوشش بسياري کرد و حتي سعي کرد گزينه ديگري را به جاي احمدي‌نژاد در بين اصولگرايان ترسيم کند. وي با آنکه در تريبون‌هاي مختلف از برخي کارهاي دولت در حوزه فرهنگي و سياسي انتقاد کرده است اما با نگاهي منصفانه، نقاط قوت دولت نهم و دهم را در عرصه داخلي و بين‌المللي با شفافيت بيان مي‌کند. آقاي مطهري همان کسي است که مجوز برپايي تجمع به جريان فتنه سبز را در اوان کار خوب و سازنده ارزيابي مي‌کرد و حتي انتقاداتي را در نوع برخورد با معترضان وارد مي‌دانست. در کنار اين بارها موسوي و کروبي را سيبل انتقادات تند خود قرار داده و موسوي را ظالم بزرگ خوانده است. او همان کسي است که در سال 79 و در دوره اصلاحات که آقازاده‌ها جايگاه خاص و ويژه داشتند در مصاحبه با کيهان خواهان برخورد با آقازاده‌ها و مفسدان اقتصادي شد. آقاي مطهري يکي از مهم‌ترين تفاوت‌هاي دولت اصلاحات با دولت اصولگرا را اين مي‌داند که عملکرد دولت اصلاحات باعث تحقير ملت و نظام ‌شده است اما در دولت دکتر احمدي‌نژاد وضع به اين گونه نيست.  برخورد با آقازاده‌ها و مفسدان اقتصادي، نقاط قوت دولت دهم و نهم و چرايي عدم اعتراض وي به نيامدن آقازاده‌هاي لندن‌نشين به دادگاه از جمله محورهاي مهم گفت‌وگوي ما با دکتر علي مطهري نماينده مردم تهران است.

دشمنان انقلاب با توجه به عدم موفقيت اصلاح‌طلبان تمام تلاش خود را در جهت ايجاد تفرقه بين اصولگرايان گذاشتند تا بلکه از ميان آنها گروهي معارض با نظام پديد بيايد، همانند دهه 60 که اصلاح‌طلبان از بين نيروهاي پيرو خط امام  پديد آمدند و بعداً در زمره حاميان آمريکا قرار گرفتند، آيا برخي از مواضع شما در جهت ايجاد دو دستگي و اختلاف بين اصولگرايان نيست؟

دشمنان به طور کلي دنبال شکست انقلاب اسلامي هستند و از هر فرصتي استفاده مي‌کنند. هرکسي انتقادي به نظام جمهوري اسلامي مي‌کند، آنها از آن بهره‌برداري مي‌کنند و اين دليل نمي‌شود که آن منتقد رابطه يا تعلقي به دشمنان نظام دارد. بنده هميشه سعي کرده‌ام آنچه حق است بگويم منتها طبيعي است که انتقادهايي که کرده‌ام، مورد توجه دشمنان هم واقع شده است و اين يک امر طبيعي است و ما نمي‌توانيم از انتقاد دست برداريم به خاطر آنکه دشمنان سوءاستفاده مي‌کنند. زماني انتقاد بد است که تنها اثرش بهره‌برداري دشمنان ما باشد ولي اگر انتقادي صورت بگيرد که چندين اثر دارد که يکي از آنها سوءاستفاده دشمنان است، نمي‌تواند بد باشد. مردم هم اين مطالب را خوب درك مي‌كنند و مي‌فهمند که نيات افراد چيست. اما اينکه مي‌فرماييد برخي موضع‌گيري‌هاي من در جهت تفرقه‌ اصولگرايان بوده است، باز پاسخش اين است که بنده واقعيت را مي‌گويم و اين باعث رفع نقايص اصولگرايان مي‌شود. منتها ممکن است به ايجاد شکاف بين اصولگرايان تعبير بشود يا به تقويت اصلاح‌طلبان تفسير بشود.

اما در واقع اين يک نوع تقويت دروني اصولگرايان است. دقيقاً مثل آن چيزي که شهيد مطهري در مورد سازمان روحانيت قبل از انقلاب مطرح فرمودند و انتقادات اساسي به روحانيت وارد مي‌کردند ضمن اينکه با ريشه‌کن کردن اصل اين درخت کاملاً مخالف بود‌ند و در مقابل تز اسلام منهاي روحانيت ايستادند و حتي جان خودشان را هم در اين راه فدا کردند. الان هم همين طور است، اصولگرايان نواقصي دارند که اگر برطرف نشود، به اضمحلال داخلي آنها مي‌انجامد.

به نظر مي‌رسد نقدها و انتقادات شما بيشتر در مورد اصولگرايان و دولت حاکمه است تا به اصلاح‌طلبان و سران آن که مسائلي را براي نظام و حکومت پيش آورده‌اند. اين عدم توازن در بيان انتقادات و نقدهاي شما چه دليلي دارد؟

يكي به خاطر آن است كه قدرت در دست اصولگرايان است و اصلاح‌طلبان نقشي در اداره کشور ندارند. دليل ديگر اين است كه  علت سوق دادن اصلاح‌طلبان به سمت دشمن، بخشي از خود اصولگرايان بوده‌اند. اگر انتقاد به اصلاح طلبان به صورت منصفانه بيان بشود و بلافاصله آنها را متهم به ارتباط با بيگانه نکنند، اين عدم توازن هم رخ نمي دهد. زماني که دولت اصلاحات هم روي کار بود بنده همين گونه‌ عمل مي‌کردم و هيچ‌کس به اندازه من از آقاي خاتمي انتقاد نکرد چرا که بسياري از کارها را مي‌توانستند انجام بدهند و انجام ندادند. امروز هم همين طور است.

اينکه شما به عنوان نقادي منصف، دولت و اصولگرايان را نقد مي‌کنيد، بسيار پسنديده است اما آيا اين منطقي به نظر مي‌رسد که ما تنها جناحي را نقد کنيم که روي کار است و گروه و عده‌اي که به اساس نظام و انقلاب ضربه مي‌زنند و پايه‌هاي حکومت را سست مي‌کنند، به حال خود رها کنيم؟

بنده بارها نقد کرده‌ام و فکر مي‌کنم کمتر کسي به اندازه من به آقاي موسوي نقد كرده است. من چند روز پس از انتخابات در برنامه تلويزيوني مطرح کردم كه موضوع تقلب واقعيت ندارد و آقايان صرفاً ‌تهران و شمال آن را در نظر مي‌گيرند و توجهي به شهرها و روستا‌ها ندارند. و حتي گفتم سيزده ميليون راي آقاي موسوي در دوره دوم يك رئيس‌جمهور، شاهکار است و ايشان بايد خدا را شکر کند که اين همه رأي آورده است.

بعد از اتفاقات روز قدس مقاله اي‌ نوشتم تحت عنوان «جنبش بي‌سر» و در آن گفتم جنبش سبز جنبشي است که رهبر و سر ندارد، هيجاني را ايجاد کرده و آن را رها نموده است. در آن مقاله از آقايان خواستم راه خودشان را از غرب‌زدگان که در درون اين حرکت نفوذ کرده‌اند جدا کنند و به صراحت اعلام نمايند، راهشان از راه اين‌گونه افراد جداست و شعارشان شعار نه غزه نه لبنان يا جمهوري ايراني نيست.

 بعد از آنکه سران جريان سبز يا اصلاح‌طلبان به پيشنهادات شما پاسخ ندادند و به همان رويه و روش قبلي ادامه دادند، چرا مواضع خود را با صراحت لهجه بيشتري پي نگرفتيد؟

 بنده بارها اعلام کرده‌ام، ظلم بزرگ‌تر را آقاي موسوي انجام داد و اينکه ايشان روز انتخابات اعلام كرد، برنده انتخابات است شعله‌ور كردن آتش بود و متهم رديف اول ايشان هستند. منتها گفتم آقاي احمدي‌نژاد هم در ايجاد زمينه اين فتنه نقش داشت، آن‌هم با نحوه مناظره اي كه انجام داد اگرچه با نقش آقاي موسوي قابل قياس نيست. چند ماه پيش به رئيس قوه قضائيه گفتم اگر همه متهمان در اين قضايا را به طور همزمان احضار مي كرديد و نتيجه را به طور همزمان به اطلاع عموم مي‌رسانديد، فتنه اين‌قدر طولاني نمي‌شد.

آيا منصفانه است كه ما به فرض قائل شدن اشتباه از سوي دكتر احمدي‌نژاد آن‌را با اشتباهات موسوي، كروبي و خاتمي قياس كنيم و آيا بردن اسم افرادي كه فعاليت مبهم اقتصادي دارند در مناظره انتخاباتي با هدف آگاه‌سازي مردم، جرم و يا زمينه‌سازي فتنه به‌حساب مي‌آيد؟

بنده اعتقاد دارم كه آقاي احمدي‌نژاد هيزم فتنه را آماده كرد و آقاي موسوي آن را شعله‌ور كرد و هركدام به نسبت اشتباهات خود بايد پاسخگو باشند.

البته اشتباهات موسوي و كروبي با اشتباه احمدي‌نژاد قابل قياس نيست و قبلاً هم اعلام كرده‌ام كه موسوي ظلم بزرگي نسبت به نظام و مردم مرتكب شد كه ادعاي تقلب كرد و مردم را دعوت به حضور در خيابان كرد كه نتيجه طبيعي آن آشوب است. بنده دنبال كانديداتوري آقاي ولايتي بودم و احساس مي‌كردم ادامه مديريت آقاي احمدي‌نژاد به نفع كشور نيست ، لذا درصدد قانع كردن آقاي ولايتي براي پذيرش اين امر بودم. با آقاي هاشمي و خاتمي هم در اين زمينه ملاقات كردم. آقاي هاشمي استقبال كردند و گفتند اگر بدانم كه آقاي ولايتي حضور پيدا مي‌كنند و شما اصولگرايان حمايت خواهيد كرد بنده هم از ايشان حمايت مي‌كنم. حتي گفتند اگر اين گونه باشد تلاش مي كنم كه آقاي خاتمي كانديدا نشود، چون آن زمان صحبت كانديداتوري آقاي موسوي مطرح نبود.البته آقاي هاشمي گفتند اين طرح خود را با رهبري در ميان بگذاريد.

پس آقاي هاشمي در آمدن يا نيامدن آقاي خاتمي در عرصه انتخابات گوناگون نقش فعال داشته است و مي‌تواند به آقاي خاتمي امري را القا كند.

ايشان گفتند ما تلاش مي‌كنيم. البته درخواست بنده بود كه ايشان كاري بكنند كه آقاي خاتمي كانديدا نشود. در ملاقاتي كه بنده با آقاي خاتمي داشتم نيز ايشان از كانديدا شدن دكتر ولايتي استقبال كرد و گفت اگر احساس كنم ايشان راي قابل توجهي دارد من كنار مي روم و البته گفت فعلا اين موضوع را رسانه‌اي نكنيد.

سياسيون و مردم شما را به‌عنوان نماينده‌اي منتقد در مسائل گوناگون مي‌شناسند؛ چرا شما دربحث مفاسد اقتصادي و پرونده مربوط به آقازاده‌هاي لندن‌نشين تلاش‌ي از خود نشان نداده‌ايد، آيا عدم تلاش شما در اين رابطه درجهت خواست اصلاح‌طلبان نيست؟

من در سال 79  در مصاحبه با روزنامه كيهان به صراحت بيان كردم كه فعاليت اقتصادي  برخي فرزندان آقاي هاشمي بايد شفاف بشود و اگر اتهامي در مورد آنها وجود دارد،‌ مورد رسيدگي قرار بگيرد.

پس شما برخورد قضائي و قانوني با آقازاده‌ها را تأييد مي‌كنيد؟

بله، بنده همان سال 79 اين را مطالبه كردم.

چرا از سال 79 تا الان كه يكي از مطالبات بحق مردم، تشكل‌هاي دانشجويي، سياسيون و... برخورد با آقازاده‌هاست، موضع مشخص و مبرهني نداشته‌ايد؟

براي آنكه از آن استفاده سياسي مي شود. وقتي من احساس مي‌كنم يك پروژه طراحي شده است كه آقاي هاشمي را زمين بزنند نمي‌توانم داخل اين پروژه‌ قرار بگيريم.

شما به اين اعتقاد داريد كه بحث فرزندان آقاي هاشمي با خود ايشان دو بحث كاملاً مجزاست و موضوعات فرزندان آقاي هاشمي را نبايد با شخصيت انقلابي و سياسي ايشان به هم گره زد؟

ما بايد عدالت را به صورت كامل خواهان باشيم و اجرا كنيم اما عدالت بايد به ‌عنوان يك واقعيت مورد نظر باشد نه ابزاري براي رسيدن به اهداف سياسي. زماني كه بنده مي‌بينم فرزندان آقاي هاشمي درخواست وقت از صدا و سيما مي‌كنند تا به اتهامات وارده پاسخ بدهند اما ترتيب اثر داده نمي شود، معتقدم اين عين بي‌عدالتي است.

به‌عقيده شما بهتر نيست به‌جاي درخواست وقت از صدا و سيما در مراجع قانوني كه بعضي از آنها را احضار كرده‌ سیاسی , ,
:: بازدید از این مطلب : 305